مروری اجمالی بر ژنهای کُد کننده صفات اقتصادی و ناهنجاریهای ژنتیکی دام و طیور

چکیده مدلهای استفاده شده در ژنتیک کمی عمدتاً اثر تجمعی ژنهایی را که عهدهدار ایجاد تنوع در صفات میباشند مورد توجه قرار میدهند و فرض اصلی در این مبحث، تفکیک همزمان بسیاری از ژنهای کوچک اثر میباشد. این موضوع مورد تردید است که همه ژنهای مؤثر بر صفات کمی اثرات جزئی داشته باشند و ممکن است برخی از این ژنها سهم اصلی را در تنوع صفات به خود اختصاص داده باشند. متخصصین ژنتیک مولکولی قادر به تعیین ژنوتیپ ژنهای بزرگ اثر با استفاده از تکنیکهای مولکولی بوده و قادرند بطور مستقیم نشان دهند که چگونه تنوع فنوتیپی از تنوع ژنتیکی موجود در ژنوم موجود ناشی میشود. امروزه تکنیکهای مولکولی و ژنتیک کمی بصورت مکمل یکدیگر استفاده میگردند. دو دیدگاه عمده برای تعیین ژنوتیپ در ژنتیک وجود دارد که عبارتند از: - استفاده از نشانگرهای غیر مستقیم، که در این روش تعیین ژنوتیپ با استفاده از نشانگرهایی که بر روی قطعه کروموزومی خاصی است صورت میگیرد. - دیدگاه ژنهای کاندیدا است که در این روش با توجه به اطالعات موجود، خود ژن کنترل کننده صفت که پروتئین خاصی را کُد میکند مورد بررسی قرار میگیرد که در واقع این ژنها به عنوان نشانگرهای مستقیم صفات بیولوژیکی و فیزیولوژیکی بکار گرفته میشوند. این مقاله سعی دارد در یک نگرش اجمالی ژنهای کاندیدا برای کنترل صفات مهم اقتصادی یا ژنهای مرتبط با بروز ناهنجاریهای ژنتیکی را معرفی کند.